Toos Lenderink

Het is even zoeken naar het aquadomum van Henk Wolbrink. Gelukkig heeft zijn vrouw Maria ons uitgelegd hoe we er kunnen komen: dus hier moet het zijn. Maar waar staat het huis en waar is de ingang? Een smal pad leidt naar een soort garagedeur: de deur staat open en we komen in een ruimte met gereedschap en bouwmateriaal en lopen door: hallo, we zijn er!
Welkom in de ondergrondse bouwdroom van Henk Wolbrink. “Kom kieken, dan ku’j t ziene!”

Rondom het water

Op het terras aan het water gezeten moet ik even tot mezelf komen. De hele omgeving, de sfeer, het voelt als een droom. Hier straalt zo veel rust uit. Is dit echt?
Ja.
Henk vertelt dat het zijn passie is om te realiseren dat het echt kan wat er zich in zijn hoofd afspeelt. Zelf bedacht en zelf uitgevoerd. Hooguit met soms een paar extra handen bij het beton storten of maken van de bekisting. Hij is hier al 10 jaar mee bezig. Alleen in de weekenden want door de week werkt hij als aannemer. Het begon met het kopen van dit 3,5 hectare grote landgoed. Rondom is een hekwerk geplaatst zodat kinderen hier veilig speurtochten kunnen houden. Al het gebruikte hout, veel lariks en vogelkers, is zelf gekapt en komt uit dit gebied. Het prachtige wandelpaadje lijkt wel een verend tapijt, zo dempend werkt de moslaag. Het ruikt er naar hars en regen. In het bos verscholen ligt een prieeltje. De vijver rondom het huis is zelf uitgegraven en zorgt voor diepgang. De waterlelies hierin zijn het enige dat aangeplant is.
Diepere grondlagen die boven kwamen door het afgraven bevatten oude zaden die nu voor een heel diverse begroeiing zorgen. Niets is er in dit voormalige weiland aangeplant. De natuur zorgde zelf voor al dit moois. Het afgegraven zand vormt een mooie speelplek en kan zo nodig gebruikt worden om een beginnend brandje op de naastgelegen kampvuurplek te blussen. De stenen ondergrond hier komt oorspronkelijk uit het prieel. Rondom het kampvuur houten boomstammetjes als zitplek.

Op het water

Bovenop de bult, op het huis is een observatiepost gemaakt: de schoorsteen die ook hier doorheen loopt houdt het
’s winters aangenaam van temperatuur. Een dompelpomp brengt het water uit de vijver beneden naar dit hoge punt.
Via een klaterend watervalletje stroomt het water terug in de vijver. Dit is een geweldige plek om de natuur te beleven.
Henk wil graag de jeugd laten ervaren dat dit soort bouwwerken de toekomst heeft. En dat het mogelijk is om onder de grond te wonen. Het hele gebouw is duurzaam en energieneutraal gebouwd. Een lantaarnpaal is nu schoorsteen, een oude keuken ziet er uit als nieuw. Een badkamer waar een 4 sterren hotel jaloers op kan zijn. Wat een luxe! O ja, het is nog niet af allemaal. Maar nu al komen er groepjes mensen naar de modelwoning voor educatie of biologielessen.

In het water

In de vijver is een betonwand van 2 meter hoog rondom de woning gestort met daarop bloembakken. O.a. om de begroeiing op afstand te houden. Vanuit de benedenverdieping (100 vierkante meter groot) kijk je door meerdere ramen in dit water. En naar de hengels met wormen van vissers op het terras erboven.
De waterlaag werkt als isolatie.
Zonnepanelen leveren warm water voor gebruik in keukens, badkamers en de vloerverwarming. ’s Zomers wordt het teveel aan opgewekte warmte opgeslagen in de grond onder het gebouw. De aarde werkt als een warmteschil. Ook de mechanische ventilatie werkt op energie van de zonnepanelen.
Zomers koelt de ventilatiebuis af in de vijver. Alles zelf bedacht, met eigen handen gemaakt en HET WERKT!
Henk is gewend om ter plekke oplossingen te bedenken als de situatie daarom vraagt. Hij is een zeer veelzijdig man met hart voor de natuur en een hoofd vol ideeën. Dit alles delen met anderen geeft hem veel voldoening. Hij is eigenaar van dit geheel maar de stichting WEN beheert het. WEN staat voor Woonbeleving, Energie en Neutraal.

• 

• 

De stichting WEN is nog op zoek naar vrijwilligers die hier rondleidingen willen geven.
Met een groep op bezoek komen?
Neem dan contact op met: stichtingwen@gmail.com